من نه سفیدم نه سیاه...

گاهی بغض می کنم...به رویارویی چشم هایی که سال هاست با یکدیگر بیگانه شده اندبه دور شدن دست هایی که مدت ها پیش قفل هم بودندبه مهربانی هایی که قلب های بی شماری را تسخیر کرده بودند، امااما حالا، پشت این پنجره ی نیلی آسمانپشت این قفس های زنگار بسته ی قدیم من نه سفیدم نه سیاه......